W większości systemów REIT-ów brak jest regulacji dotyczących obowiązkowej dywersyfikacji portfela nieruchomości. O ile polityka inwestycyjna jest nadzorowana i wymagane jest spełnienie określonych warunków,  to ustawodawcy – w 24 systemach jakie zbadaliśmy – nie wprowadzili żadnych nakazów dotyczących zróżnicowania aktywów w portfelu.

W grupie krajów z takim liberalnym podejściem do dywersyfikacji znalazły się wszystkie kraje Azji i Oceanii  (tylko w Nowej Zelandii dla podmiotów typu PIEs [1]ustawodawca wprowadził obowiązkowe inwestycje w min. dwie klasy aktywów). W systemie REITs w Filipinach występuje ograniczenie dywersyfikacji geograficznej: inwestycje zagraniczne ograniczone są do 40% aktywów.

W Europie zjawisko dywersyfikacji jest bardziej zróżnicowane: Bułgaria, Belgia, Niemcy i Grecja, Irlandia, Wielka Brytania i Litwa wymagają różnicowania inwestycji nieruchomościowych, przy czym np. w Belgii wprowadzono limit 20% inwestycji w pojedynczą nieruchomość. W systemie litewskim nie więcej niż 30% aktywów netto REIT może zainwestować w oddzielną nieruchomość, a nie więcej niż 40% swoich aktywów netto w pojedynczą nieruchomość oraz infrastrukturę niezbędną do jej utrzymania. W Niemczech, ograniczenia co do dywersyfikacji dotyczącej klasy aktywów są niewielkie i dotyczą tylko aktywów mieszkaniowych zbudowanych przed 2007 rokiem.

W Irlandii i Wielkiej Brytanii, ograniczenia co do dywersyfikacji segmentowej są podobne: REIT lub “grupa REITs” musi posiadać min. 3 nieruchomości na wynajem, a wartość rynkowa któregokolwiek z tych aktywów nie powinna przekraczać 40% całkowitej wartości rynkowej nieruchomości przynoszących dochód czynszowy. Inwestycje zagraniczne są dozwolone i nie podlegają innym ograniczeniom.

Druga grupa państw europejskich, w której znalazły się Francja, Finlandia, Włochy, Hiszpania, Holandia oraz Wegry uznały, że ograniczenia co do dywersyfikacji nie są potrzebne. Podobnie stanowisko ustawodawcy spotykamy w USA, Kanadzie, Brazylli, Meksyku, Turcji, RPA, Indiach i Pakistanie.  Izrael wprowadził ograniczenia co do dywersyfikacji geograficznej (min. 75% aktywów (nieruchomości na wynajem) musi być zainwestowane w Izraelu), podobnie jak ustawodawca w Dubaju Warto zauważyć, że w największych światowych rynkach REITs (USA, Australia, Kanada, RPA, rynki azjatyckie, Francja) ograniczenia w dywersyfikacji geograficznej nie występują.