Największym rynkiem REIT-ów w Azji jest Japonia. J-REITs  (nazwa własna: ITL) działają w Japonii od 2000 roku jako przedsiębiorstwa inwestycyjne (jap. toshi hojin, investment trust law – ITL). ITL nie mogą zatrudniać pracowników, co oznacza wyłącznie zewnętrzny sposób zarządzania aktywami.

Pierwsze, dwa J-REIT, sponsorowane przez dwie największe korporacje na rynku nieruchomości w Japonii zostały wprowadzone na giełdę w Tokio ( “TSE”) w 2001 roku. Do 2007 roku liczba J-REIT wzrosła do 42 podmiotów. W maju 2007 roku indeks Tokio Stock Exchange REIT INDEX ( “TSE REIT Index”) osiągnął historycznie najwyższą wartość (2,612.98 pkt) . W wyniku kryzysu, w 2008 roku wartość indeksu spadła prawie czterokrotnie, do najniższego poziomu (704.46 pkt). Od tego momentu sektor zaczął odbudowywać swoją pozycję. W lipcu 2014 roku wartość indeksu TSE REIT INDEX osiągnął wartość 1594 punktów.

Według stanu na 2014 roku na TSE jest notowanych 46 J-REITs. W maju 2014 roku łączna kapitalizacja rynkowa J-REIT osiągnęła 8.221 mld JPY (EPRA 2014,  s.289 i dalsze). W 2013 roku łączna wartość aktywów nabytych przez wszystkich J-REIT wyniosła 2.233 mld JPY (183,5% w porównaniu z 2012). W tym samym roku, wartość emisji obligacji J-REIT osiągnęła 108 miliardów JPY (wzrost o 12,8% w stosunku do poprzedniego roku). Kapitalizacja J-REITs w 2014 roku osiągnęła ponad 84 mld USD. W 2018 roku kapitalizacja REIT-ów japonskich przekroczyła 100 mld USD.

Do największych J-REITs należy zaliczyć: Nippon Building Fund Inc. (kapitalizacja giełdowa na poziomie ok. 7,7 mld UD), Japan Real Estate Investment (6,8 mld USD) oraz Japan Retail Fund Investment (4, 8 mld USD).

fragment książki G.Mizerskiego, (2016), Real Estate Investment Trusts (REITs) – efektywne inwestowanie na rynku nieruchomości, CeDeWu, Warszawa