Systemy REITs na świecie nie są jednorodne. Różnorodność stosowanych rozwiązań przejawia się także w zróżnicowaniu definicji  przychodów wynajmu i przychodów kapitałowych oraz w rozwiązaniach dotyczących wypłat zysków z transakcji sprzedaży nieruchomości z portfela (ang. capital gains). W tym zakresie istnieją następujące rozwiązania:

1. liberalne – systemy, w których nie ma regulacji dotyczących obowiązkowych wypłat zysków kapitałowych (12) (USA, Wielka Brytania, Hong-Kong, Malezja, Singapur, Nowa Zelandia, Grecja, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Turcja, Kanada);
2. restrykcyjne: systemy, w których zyski z transakcji kapitałowych wliczane jest do bazy podatkowej i podlegają obowiązkowej wypłacie (5) (Brazylia, Japonia, Korea Południowa, Bułgaria, Finlandia);
3. hybrydowe, w których zyski są dzielone z przeznaczeniem na częściową wypłatę i częściowo na reinwestycje (5)  (Filipiny, Belgia, Niemcy, Hiszpania, Włochy)
4. pozostałe: systemy, w których obowiązuje zakaz wypłacania zysków kapitałowych (Holandia), zysk wypłacany jest w większości (60%, Francja) lub w których zysk  z transakcji kapitałowych wypłacany jest całkowicie (Izrael).

W dwóch krajach, w których reżim REITs obowiązuje najdłużej (USA, Holandia) obowiązują skrajne rozwiązania: w USA jest brak regulacji dotyczących wypłat zysków kapitałowych, natomiast w Holandii jest ustawowy zakaz wypłaty takich zysków.