Dywidenda to część zysku przedsiębiorstwa do podziału pomiędzy akcjonariuszy, która nie zostaje zatrzymana. Spółki wypłacają bowiem dywidendy, z dochodów, które wcześniej zostały opodatkowane korporacyjnym podatkiem dochodowym.[1] Dodatkowo np. w Polsce płatnik dywidendy zobowiązany jest do zapłaty odpowiedniego podatku zryczałtowanego podatku dochodowego i przekazania go do urzędu skarbowego.[2] Najważniejszymi miarami związanymi z wypłatą dywidendy jest:
- dywidenda przypadająca na 1 akcję (ang.– Dividend Per Share, DPS ): dywidenda na akcję jest to iloraz dywidendy (czyli zysku do podziału) i liczy akcji.
- poziom wypłat obowiązkowych (stopa dywidendy): stopa dywidendy (ang. dividend yield) to iloraz wypłacanej dywidendy do wartości rynkowej akcji
Zazwyczaj inwestorom zależy na tym, aby dywidenda przypadająca na 1 akcję była dość wysoka, gdyż stanowi bieżący dochód akcjonariusza. Im wyższa stopa dywidendy tym atrakcyjniejsza spółka dla potencjalnego (i obecnego) inwestora (Mayo 2014, s. 275-280).
Wypłaty zysków przez REITs nazywane są dywidendami, pomimo, że de facto nimi nie są: REIT-y nie płacą podatku dochodowego na poziomie korporacyjnym, dlatego też, wypłaty ich dochodów nie są opodatkowane CIT i nie są dywidendami sensu strice. Zwolnienie z podatku korporacyjnego pod warunkiem obowiązkowej wypłat dywidendy w określonej wielkości jest główną istotą i centralnym elementem systemu REIT. Wypłata dywidenda jest warunkiem sine qua non dla REITs. Dlatego też podmioty te można nazywać „kanałem transferu dochodów do akcjonariuszy” (Mayo 2014, s. 245) albo „wehikułami” dywidendowymi.
Fragment książki Grzegorza Mizerskiego (2016), Real Estate Investment Trusts (REITs) – efektywne inwestowanie na rynku nieruchomości, CeDeWu, Warszawa.
[1] W prawie polskim wspólnicy spółki z o.o. mają prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe. Źródło: http://www.gofin.pl/podatki/17,1,61,170959,wybrane-zagadnienia-zwiazane-z-wyplata-dywidendy-wspolnikom.html, dostęp 10 lutego 2016.
[2] Gdy odbiorca dywidendy jest osobą fizyczną, zastosowanie znajdują przepisy ustawy o PIT, a gdy odbiorca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych – przepisy ustawy o CIT. Dywidenda otrzymana przez osobę fizyczną, stanowi u niej przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updof. Przychód ten powstaje w dacie wypłaty dywidendy lub postawienia jej do dyspozycji udziałowca/ akcjonariusza. Od przychodów z dywidend pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30a ust. 1 pkt 4 i ust. 6 updof). Na gruncie ustawy o CIT podatek dochodowy od przychodów z dywidend wynosi 19% uzyskanego przychodu (art. 22 ust. 1 updop). USTAWA z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz USTAWA z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
ZWOLNIENIE FUNDUSZY REITS Z PODATKU CIT – ROZWIĄZANIA NA ŚWIECIE
poprzedni
ROZWIĄZANIA W OBSZARZE ZYSKÓW KAPITAŁOWYCH (CAPITAL GAINS)
następny